Çocukluğumda dedemin ceket cebinden sarkan zinciri uzun bir zaman anlamamıştım. Sonra kol saati takma merakı uyanınca saatlerin yalnızca kola takılanları değil cepte taşınanları olduğunu da öğrenmiştim. Kısa bir araştırma yapınca sizinle paylaşacağım bu güzel yazıyı buldum.

Bizim evin saatli halleri

Karayollarımızın bugünkü kadar gelişmiş olmadığı yıllardan bahsediyoruz. 1920’li ve 1940′lı yıllar…Ulaşım araçları içinde tren bir hayli rol oynuyor. Tren istasyonları çok önemli yerler ve istasyon şefleri de çok önemli kişiler. Çok az kişinin cep saati var; ceket içine giyilen yeleklerden sarkan köstekler de adeta bir statü, kişilik göstergesi. Önemli adam işlerini saatine bakıp randevu vererek ayarlıyor izlenimini veriyor.

Şimendifer resimli köstekli saat

TC Devlet Demiryolları’nda trenlerin zamanında kalkması ve tarifeye uyulması amacıyla birkaç önemli İsviçre Saat firması ile istasyon şeflerine verilmek üzere arkası Şimendifer (lokomotif) resimli ve TCDD ablemli cep saatleri yapılması için anlaşılıyor. Bunların en gözdeleri Zenith ve Omega marka olanlar. Halk arasında en çok bilineni ise fiyatı daha ucuz serkisof marka olanı.

İnsanların kavuşma ve ayrılık yerleri olan istasyonları ve herkeste olmayan cep saatlerini düşünün; istasyon şefi şimendiferli saatini kösteğinden tutup çıkarıyor ve düdüğü çalıyor. Artık ayrılık zamanı !..

Şimendiferli köstekli saatler koskoca trenleri hareket ettiriyor. Bu saatlerin ünü halk arasında hemen yayılıyor. En doğru ve prestijli saatin şimendiferli olanlar olduğu kabul ediliyor. Adeta bir kalite belgesi, olmazsa olmaz oluyor arka kapaktaki şimendifer resimleri.

Çocukluğumdan, 1960′lı yıllardan hatırlarım; bu saatlerin meraklıları saatlerin birkaç tanesini yan yana dizer ve çok az kurma ile hangisi ilk çalışmaya başlarsa onu alırlardı. Ayrıca muhakkak kulaklarına götürür, kendilerine göre sesi daha iyi olanı seçerlerdi.

Kaynak:

http://www.ustasaati.com/2011/11/04/simendiferli-kostekli-saatlerin-hikayesi/