Geçen ayın İnsan ve Hayat dergisinde okuduğum güzel bir yazı “annelik ve fedakarlık” hakkında yazılacak, konuşulacak çok ama çok şey olduğunu düşündürdü.*
Özellikle yeni anne olan bireylerin de bu konu hakkında duygusal davranmaları sebebiyle konunun gündemde olması gerektiğini düşünüyorum.
Geçtiğimiz günlerde çocuğunun kırkı çıkmamış bir anneye kanal tedavisi başlayınca artık bu konuyu yazma vakti geldi dedim.
Genelde gebelik sonrası tedaviye gelen danışanlarımın ilk yakındıkları konu her doğumda bir dişimi kaybettim. Evet bu yakınmaları çocuklarının sayısıyla eş tutanlar da var.
Nasıl mı?
“ Üç çocuğum var, her hamileliğimde iki diş çektirdim. Şu an altı dişim eksik” diyerek gebelikte diş kaybetmeyi normal bile sayanlar var.
Aslında gebelik döneminde özellikle östrojen ve progesteron hormonlarının artışı sebebiyle ağız içi problemlerin arttığını gözlemleyebiliriz. Ancak bu durumun sebebi sadece hormon seviyesindeki artış değil elbette.
Gebelerin sık gıda tüketmek istemeleri ya da kimi gebelerin hiç bir şey tüketmek istememeleri de bu durumu olumsuz etkiliyor.
Gebelikte her anne adayının mutlaka ağız hijyenine çok dikkat etmesi gerekiyor.
Özellikle günde iki kez diş fırçalama ve mutlaka bir kez diş ipi kullanımı asla atlanmamalıdır. Dikkat çekmek istediğim konu ise gebelerin ya da annelerin çocukları için kendilerinden vazgeçmeleri.
Neden bir insan vazgeçer kendinden?
Bunun dengesi nedir?
Annelerin anne olmadan bunu anlayamazsınız dediklerini duyar gibiyim ama unutmayın uçaklarda uçuş öncesi uçuş güvenliği açısından uyarılar yapılırken bebeği olan yolcular için oksijen maskesini önce kendilerine takmaları gerektiği üzerine basa basa söylenir.
Öyleyse bunu neden anneler sağlıkları ve huzurları için yapmıyorlar.
Bilmiyorlar mı ki gecenin bir yarısı inatçı bir şekilde tutan diş ağrısı zamanlı zamansız ağlama ihtimali olan bebeklerine karşı tahammüllerinin azalmasına da sebep oluyor.
Elbette biliyorlar. Öyle ki dişi ağrıdığı için eşine kızdığını sabır edemediğini itiraf eden danışanlarım oluyor. Ama çocuğa gelince itiraf da gizleniyor.
Hiçbir anneden bugüne kadar “şu diş ağrımdan dolayı çocuğuma tahammül edemiyorum” itirafını duymadım.
Peki işin çözümü nedir? Hamilelik döneminde asla dişlerden kalsiyum çekilmez. Unutulmamalıdır ki anne adaylarının mide bulantıları ilk üç ayda fazlaca olmaktadır.
Ve hatta kusma sonrası ağız içi asit oranı arttığı için diş çürüğü görülme ihtimali artmaktadır. Mide bulantısını gidermek isteyen annelere karbonhidrat tüketimi söylenir bu da ağız içi asitin artışına sebeptir. Ancak diş fırçalamaya özen gösterilirse bu durum kontrollü seyredebilir.
Öte yandan dişlerini fırçalayınca dişetlerinde kanama artışını gören anne adayları da fırçalamaktan kaçınırlar oysa diş etlerinde kanama görülmesi diştaşı varlığında gebelikte hormon artışından kaynaklanmaktadır ve diş taşı temizliği gebelik öncesi yaptırılırsa bu durumda karşılaşma olasılığı da oldukça düşecektir.
Annelere tavsiyemiz şudur. Lütfen kendinize haksızlık etmeyiniz. Çocuğunuz ve çocuklarınız için yapacağınız fedakârlıklara hepimiz minnettarız ama lütfen kendinizi önemseyiniz.
Kendini önemseme sağlıktan başlayıp kişisel gelişim ve hobi alanlarına kadar genişletilebilir.
Özellikle bireysel bütünlüğün olmazsa olmazı sağlıkken tüm annelerin kişisel ağız ve diş sağlığı durumlarını gözden geçirmelerini tavsiye ediyorum. Sizler sağlıklı olursanız çocuklarınızla ilişkileriniz de sağlıklı olacak.
Sağlıcakla kalın…