Her nasıl yaşıyorsak ya da hayata tutunuyorsak her birimizin tecrübeleri ve duyguları, birikimleri farklıdır. Bu durum bizim anlayış seviyemizi, algılarımızı da etkiliyor. Yapılan araştırmalar bireylerin algılarının çeşitli şartlarda ve duygu durumlarda değiştiğini ortaya koyuyor. Aslında ele almak istediğim konu:  “Yaşam Kalitemiz”

Yetişkin danışanlarımın pek çoğundan sıkça duyduğum bir yakınmadan hareketle bu konuyu irdelemek istedim. Diş hekimleri sıkça duydukları cümlelerden kitap çıkaracak olsalar sanırım bu cümleler üst sıraları doldurur. “Hocam, bizim çocukluğumuzda bu imkanlar yoktu, şimdi dişlere baksak bile olmuyor.”  “Hocam ben dişlerime çok özen gösteririm ama şu koltuktan da bir türlü kurtulamam.” Evet, işin aslı bu değil esasında. Çünkü sanıyoruz ki tedavi yaptırdıktan sonra her ne olursa olsun artık bir daha diş ağrısı çekmeyeceğimizi düşünürüz ya da bakım yapmasak da çürük oluşmayacaktır düşüncesi toplumda çok yaygındır. Neden böyle bir algı var derseniz ise işte bu algının temelini oluşturan bence en önemli teori devreye giriyor: “Maslow’ un İhtiyaç Hiyerarşisi Teorisi”

Abraham Maslow, insanların neden farklı zamanlarda farklı gereksinimlerini ön plana çıkardıklarını araştırmış ve bir ihtiyaç hiyerarşisi teorisi geliştirmiştir. Bu teoriye göre, insanın gereksinimleri 1′den 5′e doğru önem sırasıyla:

1. Fiziksel gereksinimler (yiyecek, su, barınma…)
2. Güvenlik gereksinimi (emniyet, korunma, sağlık…)
3. Sosyal gereksinimler (bir topluluğa ait olma hissi,sevgi…)
4. Saygı görme gereksinimi (toplumda sayılma,sosyal statü…)
5. Kişisel ilgileri/fikirleri/idealleri ortaya koyma gereksinimi (kendini geliştirme, kişisel yaşamı zenginleştirme, kişisel hedefleri gerçekleştirme) .

Oysa bizler durum tespiti yapmak yerine “yakınmayı” seçiyoruz.

Tüm bunların yanında Dünya Sağlık Örgütü ‘nün “Yaşam Kalitesi” tanımına da göz atıp bizi ilgilendiren kısmıyla yazıyı tamamlayalım. Dünya Sağlık Örgütü ’ne göre, yaşam kalitesi bireyin yaşadığı kültür ve değerler sistemi içinde kendi yaşamını nasıl algıladığıdır; bireyin amaçları, umutları, standartları ve endişeleri ile ilişkilidir. Bir diğer ifadeyle; yaşam kalitesi, kişinin içinde yaşadığı sosyokültürel ortamda kendi sağlığını öznel olarak algılayışını tanımlamaktadır. Peki kendi sağlığımızı öznel olarak algılamamızın önündeki engeller nedir dersiniz? Tamamen ön yargılarımız. Sağlığımız konusunda ne durumda olduğumuzun farkında olmamamız. Şu karikatür her şeyi özetliyor aslında.